Als
geboren Antwerpse groeit Siena Veestraeten op in het
Limburgse Bree. Van 1929 tot 1933 studeert zij aan
de Katholieke Normaalschool te Hasselt, waarna zij
te Bree als pas afgestudeerde tot in 1942 les geeft.
Na haar huwelijk met de kunstschilder Jac Paredis
verblijft Alfonsine Veestraeten te Antwerpen, waar
uit dit huwelijk ook haar twee zonen worden geboren.
Wegens het gebrek van kunstonderricht in het
Limburgse is echtgenoot Jac Paredis, lid van de
kunstkring ' Heikracht ' te Neerpelt, haar enige
leermeester. De voorliefde van Alfonsine Veestraeten
gaat uit naar het aquarelleren van bloemen en
landschappen. Het schetsen van potloodtekeningen is
ook één van haar geliefde bezigheden.
Wanneer Alfonsine Veestraeten
zich in 1952 te Brasschaat vestigt, wordt zij in het
Gemeentelijk Jongensonderwijs als interimaris
aangesteld. In de meisjesschool van Brasschaat-Kaart,
alwaar Veestraeten van 1956 tot 1977 actief is en er
in 1967 directrice wordt, komen haar artistieke
initiatieven verassend over. Naar aanleiding van
internationale wedstrijden voor kinderen behaalt
zij met haar leerlingen de hoogste onderscheidingen.
In een wedstrijd voor ' Unicef ', ingericht door de
Gazet van Antwerpen in 1965/66 worden er vierentwintig
prijzen behaalt met zevenenvijftig tekeningen op de
vijfentwintigduizend inzendingen. Verdere gewonnen
prijzen: Ornitologische Vereniging 1966, De
Anti-Alcoholische Schooldag 1966/67, De dag der
Europese scholen - Brussel 1967, Jong Kunsttalent 1967,
De Goede Pers - Averbode 1967, De Ouden van Dagen 1967,
De Europese tekenwedstrijden voor Jongeren - Brussel
1966 - Straatsburg 1967 - New-Delhi 1967 - Wenen 1968
en Brussel 1969. In totaal honderdvijfentwintig prijzen
in twee jaar !
Deze successen stimuleren
Alfonsine Veestraeten in 1967 tot het oprichten van
het ' Jeugdatelier Paredis ', een unicum dat zelfs
uitgroeit tot een bezetting van honderdtwintig
leerlingen. Ook hier volgen bijzondere bekroningen
en tentoonstellingen zoals die van De grote Nationale
Tekenwedstrijd voor Kinderen uitgeschreven door de
grootwarenhuizen Inno 1967 - GB 1969 en De prijs
Hansje en Grietje van de Koninklijke Vlaamse Opera 1968.
De tentoonstelling van het jeugdatelier in de Kunstgalerij
Lambermont te Schaarbeek 1968, krijgt een opvallende
weerklank. De medewerking die Veestraeten van 1967 tot
1969 als monitrice verleent aan de cursussen ' Beeldend
Werken met jonge Kinderen ', ingericht door de L. de
Raedt-Stichting, getuigt voor haar pedagogisch idealisme.
Dit alles, mede door de contacten met vrienden-kunstenaars,
zetten er haar toe aan om zelf opnieuw aan de slag te gaan.
De aquareltechniek van Alfonsine
Veestraeten beantwoordt volkomen aan het specifieke
transparante van de waterverfschildering. Een eigenschap
waardoor de opbouw van de kleurenharmonie het wit van het
papier als medium laat meewerken. Een vlotte, trefzekere
penseeltoets geeft aan haar aquarellen een levenddig
uitzicht, dat zowel haar ongedwongen werkwijze als haar
ongekunstelde visie kenschetst. Bloemen, planten en ook
enkele landschappen typeren de genuanceerde kijk van
Veestraete op de themata. In bepaalde werken domineert
de structuur, hetzij van bloemen, hetzij van planten,
geprojecteerd tegen een ruimtelijke achtergrond. In
andere treft het harmonisch op elkaar inwerken van het
motief en de ruimtelijke sfeer.
Het werk van Alfonsine
Veestraeten wordt in 1944, samen met het werk van
echtgenoot Jac Paredis, tentoongesteld in Galerij Memlinc
te Antwerpen. De deelname aan groepstentoonstellingen
zoals die in het Gemeentehuis te Brasschaat in 1956,
ingericht door ' Florauna ', als die van de ' Brasschaatse
Kunstenaars ' eveneens in het Gemeentehuis in 1957/58/59,
gaan niet onopgemerkt voorbij. Vervolgens is er nog de
aquarellententoonstelling in de Sint-Jozefskapel te
Brasschaat die loopt van dertig oktober tot en met zeven
november 1982.
Een aantal van haar werken
bevinden zich voornamelijk in particuliere verzamelingen.